Sjonge, na wat ik zelf heb meegemaakt rondom zelfmoord willen plegen... blijf ik het zo'n gevoelig en lastig onderwerp vinden, ook om iets te schrijven om het anderen simpelweg af te raden. Maar ik kan niet in diegene's hoofdjes kijken, dat kan alleen God, en mensen hebben een vrije wil gekregen, alleen ja. De gevolgen zijn er ook nog. Gevolgen vooral dat men dan veel mooie dingen mist.
Echt enorm pijnlijk onderwerp. Ik heb vanaf 2018 tm 2020 regelmatig aan de 113 gehangen. Constant, non stop zelfmoord verlangens en gedachten. Ze konden mij eventjes vooruit helpen, maar mij er niet vanaf helpen. Rond 2019 na het overlijden van mijn moeder, ging ik het al bijna plannen. Hulpverlening die ik toen had, hadden zo'n houding van: We kunnen je niet tegenhouden, als je het wilt doen. :) Neem het ze niet eens kwalijk, ze wisten niet wat ze ermee aan moesten.
Manlief is mijn gebedsverhoring uit 2005 toen ik net tot geloof kwam, alleen op mijn kamertje, zonder een kerk, zonder dat iemand het mij zei ...... God zelf had mij geroepen toen. En toch drong het lang niet tot mij door, tot pas echt kort geleden dat God een plan met mij heeft, en dat ik écht wel van nut ben, al dacht ik vaak van niet, en nog steeds neigen die gedachten nog in te sluipen.
Manlief heeft mij een vraag gesteld, waardoor mijn denken door Jezus vrij werd gezet. Een simpele vraag.
"Waardoor komt het in jouw leven, dat het zover heeft kunnen komen?".
Geen idee meer wat ik heb geantwoord of wat ik toen dacht, het was een wirwar aan gedachten, ik weet alleen nu nog dat gaandeweg lieten die gedachten mij los, toen ik bewust werd van allerlei zaken rondom mn leven. Ik had veel shit meegemaakt, maar ook wel mooie dingen.
Gaandeweg zo zag ik steeds meer in, dankzij heel veel mooie dingen in t leven die mij overkwamen dus (ook bewust positieve ervaringen willen opdoen hielp), dat ik enorm blij ben dat ik geen zelfmoord heb gepleegd. Ik besefte mij dat het mijn duistere beleving was die mocht worden aangepakt, het denken dus, en niet het gevolg ervan. Klinkt erg gek, maar tis zo.
Inmiddels leef ik een leven die nog steeds niet easy is, maar wel rijk. Ik heb een prachtige netwerk zo door de jaren heen op mogen bouwen en vooral ontvangen van God in de metal, vele familie banden zijn hersteld en heb ook Johnnys kant van de familie erbij gekregen, onze Oase kerk, lieve buren en meer. God neigt de harten.
Geen idee of iemand hier iets aan heeft hoor, ik hoop alleen maar dat het mensen kan helpen. Soms zien we alleen maar duisternis en alle nare dingen waardoor alles uitzichtloos lijkt, maar er is hoop en Zijn naam is Jezus. Liefs <3
Reactie plaatsen
Reacties